Zażynki po łowicku

W minioną niedzielę, Regionalny Zespół Pieśni i Tańca Boczki Chełmońskie sprawił, że skansen w Maurzycach koło Łowicza tętnił życiem. Można tam było zobaczyć obrzęd tradycyjnych żniw, poczuć i chłonąć sielankową atmosferę wsi sprzed lat.
Dzisiejsze żniwa niewiele mają wspólnego z tymi, które można było oglądać w Maurzycach. Kiedyś w ruch szły sierpy i kosy, oczywiście wcześniej poświęcone. Rozpoczęcie zbiorów nazywano zażynkiem i dobrze było go rozpoczynać w sobotę, która uznawana była za dzień poświęcony Matce Boskiej. Pracom żniwnym towarzyszył określony ład i porządek, który dla mieszkańców wsi był niezwykle ważny. Oskar Kolberg bardzo dokładnie opisał, jak każdy osobno pracował na swoim wydziale, jak wszyscy szli ze słońcem, ze wschodu na zachód. Mężczyzna z kosą, zwany kośnikiem, wykonywał swoją pracę tak, aby podcięte łodygi opierały się o zboże, co ułatwiało pracę zbieraczkom. Do ich zadań należało podnieść trzymanym w ręku sierpem zboże, by z części ukręcić pasek, którym zboże wiązane było w snopek. Gdy w południe upał stawał się wyjątkowo dokuczliwy, żeńcy przerywali pracę i wówczas mogli posilić się i odpocząć.

Takie właśnie żniwa przedstawił Regionalny Zespól Pieśni i Tańca Boczki Chełmońskie. Niezwykłe widowisko, szczególnie dla tych, którym żniwa kojarzą się z nowoczesnymi maszynami rolniczymi, rozpoczęło się mszą świętą w zabytkowym kościele na terenie skansenu. Następnie w jednej z zagród Boczki Chełmońskie zaprezentowały jak kiedyś wyglądały przygotowania do żniw. Po tej części zainteresowani obserwowali pokaz koszenia kosą, podbierania zboża sierpem, wiązania snopów i ustawiania styg. Zakończenie prac wiązało się z wspólną zabawą i odpoczynkiem, czego oczywiście nie zabrakło w programie przygotowanym przez zespół.
Organizatorzy, poza żniwną inscenizacją, przygotowali dla uczestników imprezy wiele innych atrakcji. Na scenie amfiteatru przez całe popołudnie i wieczór odbywały się koncerty. Nie zawiodły także koła gospodyń wiejskich, które miały do zaoferowania przepyszne jadło i unikalne rękodzieło.

Anna Rzeźnik-Osuwniak